Zvanična promocija knjige „Monografija Vojislav Perović – pastel i akvareli” održana je 19. septembra 2015, uz prigodnu izložbu, u Umetničkoj galeriji “Stara Kapetanija”, u Zemunu. Uz prisustvo velikog broja poštovalaca, prijatelja, kolega i članova porodice, predstavljeno je reprezentativno djelo, u kojem su reprodukcije pastel i akvarela, koje je tokom života radio Vojo Perović.
Vojislav Perović
Zvanična promocija knjige „Monografija Vojislav Perović – pastel i akvareli” održana je 19. septembra 2015, uz prigodnu izložbu, u Umetničkoj galeriji “Stara Kapetanija”, u Zemunu. Uz prisustvo velikog broja poštovalaca, prijatelja, kolega i članova porodice, predstavljeno je reprezentativno djelo, u kojem su reprodukcije pastel i akvarela, koje je tokom života radio Vojo Perović. Cjelokupan opus biće obuhvaćen kada se uradi monografija u kojoj će biti analizirano i reprodukovano njegovo grafičko stvaralaštvo.
„Monografija Vojislav Perović – pastel i akvareli” je vrhunski priređena i odštampana , opremljena zaštitnom kutijom, u štampariji „Publikum“, u Beogardu. Kao izdavač se javlja Udruženje „Zbirka akvarela i pastela Vojislav Perović”, u ime kojeg se potpisuje Aleksandar Perović, inače sin pokojnog umjetnika. Autor pratećeg teksta, ukupnog dizajna i urednik izdanja je Ivan Radisavljević. Monografija je štampana dvojezično, na našem i engleskom jeziku – tekstovi idu uporedo. Prevod na engleski uradila je Jelena Perović. Na 228 strana date su reprodukcije 603 akvarela i pastela. Fotografije i digitalizaciju originalnih slika uradio je Slavomir Matejić, portret Voja Perovića na uvodnoj strani djelo je Vladimira Popovića, a saradnik na pripremi monografije je Bojan Radulović.
Sveti Stefan
Vojislav Vojo Perović rođen je 1942. godine u Zaljutnici, Golija, koja pripada nikšićkoj opštini, u kući koju je sagradio njegov đed, proto Krsto Perović. Školske 1957/58. upisao je čuvenu „Školu za primijenjenu umjetnost“, odsjek slikarstvo i grafika, u Herceg Novom. Zanimljivo je da je tamo bio cimer sa Živkom Nikolićem, kasnijem proslavljenim crnogorskim režiserom. Po završetku škole u Herceg Novom, u Beogradu je upisao „Akademiju za primenjenu umetnost“, u klasi profesora Mihajla Petrova. Diplomirao je 1967. Radio je kao predavač u „Dizajnerskoj školi“ u Beogradu, a od 1968. godine kao likovni urednik u neđeljniku „Ekonomska Politika“. Osim slikanja, pretežno akvareli i pasteli, bavio se grafičkim dizajnom. Prvi ciklus akvarela započinje još za vrijeme studija (ne računajući radove sačuvane dok se školovao u Herceg Novom), sa motivom poluostrva Sveti Stefan, a završava ga sedamdesetih godina slikajući Dubrovački arhipelag (Cavtat). Posljednjih decenija XX i početkom ovoga vijeka, najviše vremena provodi i slika en plain air u starom jezgru Zemuna, na Kalemegdanu, Velikom ratnom ostrvu ( Lido), na obalama Dunava i Save (Ada Međica). U istom periodu nastaje i veći broj pastela i akvarela sa temom mrtve prirode. Najznačajniju izložbu, pod nazivom „Akvareli“ imao je 2000. godine, u „Galeriji Beograd“, na Kosančićevom vencu u Beogradu. Svoj životni vijek završio je u Beogradu, 2013. godine.
Cveće
Ivan Radisavljević, autor ove impozantne monografije, svoj izuzetno nadahnut tekst nenametljivo je postavio između reprodukcija, te nam je i na taj način približio stvaralaštvo Voja Perovića. Radisavljević je kombinovao analizu slikarevih djela i postupaka, sa primjerima iz istorije umjetnosti i likovne poetike. Uz to je posebno izdvajao episode iz životnog puta Voja Perovića, od rodne crnogorske Zaljutnice u Goliji, do urbanih djelova gradova na ušću Save i Dunava, Beograda i Zemuna. Vrijedi citirati i neke stavove koje je autor Monografije iznio o Voju Peroviću i njegovom djelu: „Kada bi slike kao dijamanti imale jasnu, u samima sebi određenu vrednost, onda bi vrednost ovih slika sigurno bila neprocenjiva… Vojislav Perović nije mario ni kada se u stručnim krugovima govorilo da je naš najbolji akvarelista, da je izvrsni slikar cveća u „mekom“ stilu, ni kada je dobijao druge sjajne kritike, nije mario za onim što se zove ocena i procena. Tu je opet jedinstven i svoj – on je samo želeo da stvara i da ljudi to vide, osete i uživaju… A kako je daleko njegovo umeće od samog umeća.Ti prefinjeni akvareli kao da su nekakvom svetom vodom pravljeni uz božje nadahnuće… Za svaki cvet Voja je imao reč: znao je kada i gde raste, da li se sam i prvi pojavljuje pokazujući uzvišen i nepopustljiv karakter… Vojine slike su tu da bi se izrazio smisao vode, zemlje, trave, neba… Što je umetnik veći, njegove želje su skromnije pa i motivi njegovih slika mogu biti uzeti iz svakodnevnog života. Voja, poput velikih slikara, nije tražio nikakve teatralne rekvizite, najzad, bilo je dovoljno to što je tu. I tu je, u tamnim i opskurnim, u svetlim i prozračnim pastelima, pokazao primer da čovek /umetnik/ treba da poštuje sunce koje ga greje i osvetljava žalosti i veselja prirode, i da izvan tog kruga ne traži izraza…“
Kako su naglasili izdavači, knjiga je štampana iz donacije Aleksandra Perovića i kompanije „vIA LOG“ i nije namijenjena za prodaju i komercijalne transakcije. Na samoj promociji knjiga je dijeljena u poklon torbi na kojoj nije bio faksimil potpisa Voja Perovića. Pozivnice za promociju su bile neobično i grafički uspješno oblikovane – bio je to magnetni obilježivač stranica, sa reprodukcijama motiva iz Zemuna i Beograda. Invetivna i neobična uspomena na jedan značajan događaj. Na samoj izložbi-promociji najavljena je velika retrospektiva djela Voja Perovića za februar naredne godine.
Zaljutnica
Vino
Nadamo se da će ovaj tekst pomoći da steknemo uvid o ovoj jedinstvenoj i izuzetno vrijednoj monografiji i da se bliže upoznamo sa stvaralaštvom Vojislava Voja Perovića, dok se ne nađe način da se njegovo opsežno djelo predstavi javnosti Nikšića i Crne Gore.
Vjerujemo da će ova vanredna monografija, kao i sljedeća koja se priprema o grafičkom stvaralaštvu, doprinijeti da Vojislav Vojo Perović dobije dostojno mjesto u istoriji crnogorskog slikarstva.
Piše: Dragan B. Perović
